HISTORIA

Pierwsze wzmianki dotyczące tego kościoła sięgają lat 1776 - 1779. Został zbudowany według  projektu  niemieckiego architekta Chrystiana Schultza, a początki  tej  budowli  sięgają prawdopodobnie   średniowiecza. Budowla wzniesiona jest na planie krzyża z wieżą od zachodu. Po środku bocznych elewacji, wzdłuż całej wysokości ścian znajdują się nieznacznie wysunięte ryzality. Od frontu nad wejściem wznosi się kwadratowa dzwonnica, przechodząca nad balustradą w ośmioboczną wieżę zwieńczoną pod­wójnymi latarniami w barokowych hełmach i iglicą zakończoną kulą i krzyżem. Wnętrze posiada bogato rozczłonkowany strop wsparty na szesnastu kwadratowych słupach, przechodzących w doryckie kolumny. Słupy i kolumny dzielą wnętrze na trzy nawy, z których boczne maja na obu piętrach wybudowane balkony. Sklepienie lustrzane wspiera się na kolumnach. W 1945 roku ten ewangelicki kościół został przemianowany w katolicki kościół pomocniczy parafii Św. Mikołaja. Od 2 sierpnia 1952 roku stał się samodzielnym kościołem parafialnym pod wezwaniem Św. Piotra i Pawła. Świątynia ta i ratusz miejski stanowią dziś jeden z nielicznych w okolicy zespołów zabytkowych w stylu klasycystycznym.

Kościół św. Piotra i Pawła
 

Widok wnętrza kościoła

HISTORIA

Jego historia zaczyna się w XIII w. Konsekrowany przez biskupa wrocławskiego Wawrzyńca w 1228 r dał początek osadzie, zniszczonej w czasie najazdu Tatarów w 1241 r. Wspomniany już pożar zniszczył także tę świątynię. Pozostało jedynie prezbiterium, którego ściany boczne są najstarszą, jeszcze romańską częścią obecnego kościoła. We wnętrzu duże wrażenie robi ołtarz i ambona z baldachimem z XIX w. Dwie renesansowe figurki po obu stronach głównego ołtarza przedstawiają postaci św. Jadwigi Śląskiej i patrona kościoła, św. Mikołaja. Dziś właśnie w tej świątyni odbywają się miejskie uroczystości religijno-patriotyczne, gdyż na zewnątrz kościoła znajduje się tablica poświęcona pamięci Marszałka Józefa Piłsudskiego, wmurowana w 70 rocznicę powstania II Rzeczpospolitej.

Porządek Mszy świętych:

• Niedziele i święta:
  Godz. 7:30, 9:00, 10:15, 11:30, 13:00, 18:00.
• Dni powszednie:
  Godz. 7:00, 9:00, 18:00.

Kościół św. Mikołaja

Widok wnętrza kościoła

INFORMACJE O OBIEKCIE 

Kościół pw. św. Franciszka z Asyżu powstał w I połowie XIII wieku jako budowla romańska. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 30 sierpnia 1228 roku. Przebudowany w XIV i XV wieku, do dziś przetrwał w formie budowli jednonawowej z niższym i węższym prezbiterium zamkniętym ścianą prostą. Do nawy od południa przylega kruchta, do prezbiterium od północy zakrystia. Nawa i kruchta nakryte są drewnianym stropem, prezbiterium sklepieniem krzyżowo - żebrowym, zakrystia sklepieniem kolebkowym. Od zachodu wieża odbudowana w XIX w. Wewnątrz zachowało się gotyckie sakramentarium z 1352 r., późnobarokowe organy oraz ołtarz główny z XVII w. Pierwotny ołtarz główny - gotycki tryptyk z przedstawieniem Tryumfu Matki Bożej eksponowany jest dziś w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Na zewnątrz zachowane są detale kamieniarki gotyckiej, renesansowy nagrobek oraz umieszczona u wejścia do kościoła, w ścianie kruchty, rzeźba Tronującej Madonny z Dzieciątkiem.
W 2 połowie XX w., w czasie prac konserwatorskich prowadzonych pod kierunkiem profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych Józefa Edwarda Dutkiewicza odkryto cenne średniowieczne malowidła przedstawiające m.in. postać św. Krzysztofa.
W roku 1970 w kruchcie południowej przeprowadzono pod kierunkiem prof. Zofii Medweckiej badania nawarstwień oraz odsłonięto i zakonserwowano fragment malowideł z początku XVI w. na ścianie południowej.

Malowidła ścienne.

Malowidło wapienne przedstawiające św. Krzysztofa usytuowane jest w środkowej części północnej ściany korpusu kościoła. Ma kształt prostokąta o wysokości 5m i szerokości 2m, poszerzonego dołem (od wschodu) odkrywką o zgeometryzowanym kształcie i powierzchni ok. 1,8 m2 Malowidło całopostaciowe o monumentalnej kompozycji przedstawia świętego przenoszącego małego Jezusa przez wodę. Wyraźnie akcentowane statyczne ujęcie postaci św. Krzysztofa oraz cechy stylistyczne szat pozwoliły na datowanie (Alicja Karłowska-Kamzowa) malowidła na 2 ćwierć XIV wieku. Charakterystyczne dla malowidła jest, nie spotykane na naszych ziemiach, przedstawienie świętego w mitrze książęcej. Typ przedstawienia i cechy warsztatowe były m.in. podstawą przypisania przez A. Karłowską-Kamzową autorstwa malowidła twórcom spoza terenu Śląska.

Malowidła freskowe w kruchcie południowej, tylko w części odsłonięte, datowane na początek XVI w., to przedstawienia figuralne w układzie kwaterowym. Wśród odsłoniętych scen zidentyfikowano m.in. Pokłon Trzech Króli.

HISTORIA

Początki obiektu sięgają I połowy XIII wieku, kiedy to powstał kościółek romański. Pierwsza wzmianka pochodzi z 30 sierpnia 1228 roku. Najprawdopodobniej pierwotnie była to budowla drewniana, zniszczona w roku 1241 przez Mongołów biorących udział w bitwie pod Legnicą. Potem odbudowany z kamienia na wcześniejszym miejscu. Pierwszą parafię przy kościele erygowano 3 maja 1279 roku. Kościół przeszedł przebudowę w wieku XV, stając się kościołem gotyckim. Kościół jest budowlą jednonawową o wąskim stropie i prezbiterium przykrytym sklepieniem krzyżowo - żebrowym. Wewnątrz gotyckie sakramentarium z 1352 r. oraz ołtarz główny z XVII w. Po wojnie, w czasie renowacji wnętrza w roku 1966, profesor Akademii Krakowskiej - Jan Dutkiewicz - odkrył cenne malowidła (polichromie) z XIII - XIV wieku przedstawiające m.in. postać św. Krzysztofa. Odrestaurowane zostały one w latach 2007 - 2008 pod kierunkiem prof. Edwarda Kossakowskiego z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Obecny barokowy ołtarz główny został tu przeniesiony z innego kościoła (odrestaurowany w 2007 pod kier. mgr Marii Lelek-Pietrzak - konserwator z Krakowa) na miejsce gotyckiego tryptyku, który przeniesiony został do Wrocławskiego Muzeum Narodowego, gdzie znajduje się do dziś. Na zewnątrz zachowane są detale kamieniarki gotyckiej, renesansowy nagrobek oraz umieszczona u wejścia do kościoła, w ścianie kruchty, kamienna rzeźba Tronującej Madonny z Dzieciątkiem.

Porządek Mszy Św.:

• Niedziela godz. 8:00, 10:00, 12:00 ,19:30;
• od poniedziałku do soboty o godz. 18:00, zaś w okresie zimowym (zmiana czasu) o godz. 17:00;
• Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy 17:45 lub 16:45 (lato/zima);
• Koronka do Miłosierdzia Bożego 17:30 lub 16:30 (lato/zima);
• Droga Krzyżowa 16:30 lub 17:30 (lato/zima);
• Nabożeństwa Majowe 17:45;
• Nabożeństwa Czerwcowe 17:45;
• Nabożeństwa Październikowe 17:30;

Kościół 
św. Franciszka z Asyżu

Widok wnętrza kościoła

Malowidło ścienne

INFORMACJE O OBIEKCIE 
Parafia p.w. Św. Brata Alberta Chmielowskiego została erygowana w 1995 r.
Obiekt kościoła wznoszony od roku 1999. tj. od momentu otrzymania pozwolenia na budowę. Plan kościoła oparty jest na planie krzyża. Ściany wewnętrzne wykonane z porotonu i cegły pełnej. Ściany zewnętrzne wzniesiono z klinkieru ryflowanego. Konstrukcja dachu stalowa. Okna i drzwi zwieńczone łukami. Chór wykonany w kształcie półkola wsparty na czterech kolumnach betonowych.. Wysokość wieży docelowa to ok. 28 m. W chwili obecnej wykonywana jest kopuła wieży i pokrycie dachu.

Msza święta w dni powszednie: 
8:00, 18:00.

Niedziele i święta:
8:00, 9:15, 10:30, 12:00, 18:00.

Kancelaria Parafialna, mieszcząca się w dawnej kaplicy, czynna: czwartki i soboty, po wieczornej Mszy Św.